Zekë (Hysen) Muriqit, (1967 – 2024)

Më 27.12.2024, në fshatin Koshutan të Rugovës,  qindra rugovas të përkushtuar nderuan jetën dhe veprën e Zekë (Hysen) Muriqit, (1967 – 2024), malësorit rugovas, një simboli të qëndresës dhe një shtylle të pashmangshme të komunitetit tonë…

Shkruan: Valdet Hysenaj

Sot, kujtuam se Zeka nuk ishte vetëm një individ, por një urë që lidhte traditën me të ardhmen, tokën me shpirtin dhe fjalën e mençur me veprimin e guximshëm. Ai jetoi një jetë të ndershme, duke lënë gjurmë që nuk do t’i fshijë as koha, as harresa.

Fjala e rastit para të pranishmëve nga autori:

Të nderuar pjesëmarrës të kësaj përcjelljeje mortore

Familje e nderuar e Zekë (Hysen) Muriqit

Jemi mbledhur sot këtu për t’i dhënë lamtumirën e fundit Zekë Hysenit, …  sepse ai na la, ndaj më lejoni që në emër të familjarëve dhe në emrin tim personal t’u shpreh ngushëllimet e sinqerta për shuarjen e tij të parakohshme.

Në rrjedhën e historisë, mes maleve të thepisura të Rugovës, lindën burra që i dhanë kuptim të ri fjalës “fisnikëri“. I tillë ishte edhe Zekë (Hysen) Muriqi, një emër që bart peshën e një trashëgimie të lashtë dhe të lavdishme, ishte jo vetëm trashëgimtar i trungut të fortë familjar të kryetrimit Zhuj Selmani, por edhe mishërimi i virtyteve që ndërtojnë shpirtin e një kombi. Në damarët e tij rridhte gjaku i familjarëve të tij, i komandantit të shquar Rizë Zymeri, i tribunit Bajram Rama, i  urtakut Halil Uka e trimit Sylë Dema, i mësuesit të parë rugovas nga Normalja e Elbasanit Hasan Riza … e shumë të tjerëve si këta.

U rrit dhe u edukua me guximin ushtarit rugovas, babait të tij, Hysen Meta, u rrit me bëmat dhe trimëritë e bajraktarëve të shquar të Koshutanit dhe heroizmat e qindra trimave të Koshutanit. U rrit dhe u edukua me traditën rugovase nga e ëma Mire Kapllan Lajçi – Muriqi… prandaj, Zeka në çdo hap të jetës së tij, mbolli farën e mirësisë dhe qëndresës, duke i kthyer vlerat e së kaluarës në themel të së ardhmes.

Në mendimin e tij, Rugova nuk ishte thjesht vendlindje. Ishte ideali i së bukurës dhe i së drejtës, vendi ku fjala merr peshë, ku besa është lidhje shpirtërore dhe ku burrëria nuk matet me fjalë, por me vepra.

Ai jetoi duke i mishëruar këto vlera, duke i bërë ato busull në rrugën e tij jetësore. Si pjesëtar i Lidhjes Demokratike të Kosovës, ai qëndroi përjetësisht në rrugën e presidentin historik Ibrahim Rugova, duke u angazhuar për një Kosovë të lirë, të pavarur dhe demokratike. Kjo ishte jo vetëm një detyrë për të, por një mision që e ndjeu në çdo qelizë të qenies së tij.

Në qasjen e tij ndaj jetës, tradita dhe moderniteti nuk ishin kundërshti, por bashkëudhëtarë. Duke u mbështetur në parimet e Ballit Kombëtar, ai punoi për bashkimin e shqiptarëve, duke ndërtuar ura ndërmjet brezave dhe ideologjive. Ishte njeri që kuptonte se liria dhe demokracia nuk janë vetëm qëllime, por procese që kërkojnë angazhim të vazhdueshëm.

Gjatë viteve të tij në Norvegji, Zekë Muriqi u shqua si një shtyllë mbështetëse për çështjen shqiptare. Ai organizoi takime, tubime dhe aktivitete që promovonin të drejtën e shqiptarëve për liri dhe pavarësi. Në mërgim, ai mbeti i lidhur shpirtërisht me Rugovën, duke shërbyer si një ambasador i heshtur i kulturës dhe vlerave shqiptare. Me përkushtim të pashoq, ai ndihmoi në forcimin e lidhjeve midis shqiptarëve në diasporë, duke ngritur zërin për të drejtat e tyre dhe për çështjet madhore kombëtare. Norvegjia u bë vendi ku ai shpërndau dritën e Rugovës dhe flakën e atdheut, duke treguar se dashuria për vendlindjen nuk njeh kufij.

I dalluar për shpirtbardhësinë e tij, Zekë Muriqi ishte një figurë që i afronte njerëzit me urtësinë dhe dashamirësinë e tij. Ai jetonte duke praktikuar solidaritetin dhe humanitetin, duke qenë gjithmonë pranë atyre që kishin nevojë për ndihmë. Në çdo veprim të tij, pasqyrohej guximi i një burri që nuk i trembej sfidave, por i përballonte ato me dinjitet dhe vendosmëri. Ai mishëroi traditat rugovase, ku nderi dhe besa janë shtyllat themelore të jetës.

Një aspekt tjetër që e bën Zekë Muriqin të paharrueshëm është puna e tij fisnike në fushën e mjekësisë. Me përkushtim dhe profesionalizëm, ai ndihmoi njerëzit, duke e bërë shërbimin ndaj të tjerëve një mision jetësor. Në këtë fushë, ai u bë një shembull i devotshmërisë dhe përkujdesjes njerëzore. Në çdo trajtim të tij, reflektohej përkushtimi për të sjellë shërim dhe shpresë.

Si prind dhe bashkëshort Zekë Muriqi ishte një dritë udhëzuese.

Tre djemve, bashkëshortes, vëllezërve dhe familjarëve të tij u la jo vetëm emrin e një atdhetari të përkushtuar, por edhe shembullin e një njeriu të ndershëm dhe të drejtë. Në veprat e tij të përditshme, gjejmë një pasqyrë të shpirtit të tij: një përkushtim të palodhur ndaj familjes, komunitetit dhe atdheut.

Ai ishte një burrë që në heshtje bënte ndryshimin.

Sot, me ndarjen e tij nga jeta, ndjejmë një boshllëk të thellë, por edhe një mirënjohje të pafundme. Kujtimi i Zekë Muriqit është një pishtar që ndriçon rrugën e breznive të ardhshme. Në shembullin e tij, gjejmë forcën për të vazhduar përpara, me bindjen se vlerat dhe ideali nuk zhduken kurrë, por mbeten të gjalla për sa kohë që kujtohen dhe çmohen.

Lavdi jetës dhe veprës së Zekë (Hysen) Muriqit, burrit që na mësoi se si të jemi njerëz të vërtetë, në harmoni me rrënjët dhe të ardhmen tonë!

I lehtë i qoftë dheu!